maandag 24 maart 2014

Dringen vinologen en wijnkenners hun persoonlijke smaak en voorkeur op?!

Tim Hanni uit Napa, Californië is een bijzondere figuur. Hij was één van de eerste twee Masters of Wine in de Verenigde Staten en geldt vandaag als een autoriteit op het vlak van zintuiglijke smaakervaring. Nog een ander pittig detail: de man was ooit stevig verslaafd aan alcohol. Hij kon met gemak drie flessen wijn op een dag achterover tikken, maar dronk naar eigen zeggen in 1993 zijn laatste glas wijn. Het was een Chardonnay. Vandaag proeft hij enkel nog wijn met een crachoir op spuwafstand. Hanni staat bekend als een scepticus die heersende wijnwijsheden graag op de korrel neemt. Zo is hij van mening dat de bestaande regels voor het combineren van wijn en spijs op los zand gebouwd zijn.
In een van zijn boeken doet Hannie een zeer interessante theorie uit de doeken. Wij hebben zijn argumentatie en motivatie aandachtig gelezen en onze eigen ideeën geformuleerd. Deze zijn recentelijk op Linked-in gepubliceerd als onze mening over dit onderwerp. Dit willen wij u niet onthouden! Voor het verbeteren van de leesbaarheid en het verduidelijken van ons standpunt hebben wij de laatste regels iets aangepast t.o.v. de tekst in Linked-in. 
Tekst gepubliceerd op Linked-in
Een wijn technisch "uit elkaar trekken" gaat de meeste wijnkenners / Vinologen goed af. Dit is grosso modo wel objectief. Zeker tijdens een blindproef sessie binnen een groep. Daarnaast heeft natuurlijk iedereen een persoonlijke voorkeur. De smaak, dat is de kwaliteit toch?, worden in sterke mate bepaald door de fysieke gesteldheid, het voedingspatroon van de betrokkene en omgevingsfactoren. Wij weten dat er een soort “work-around” is, maar wat te denken van rokende collega’s of diegene die in de buurt wonen waar bepaalde reukjes sterk zijn vertegenwoordigd. 


Het is prima dat de wijnkenner / vinoloog de (de persoonlijke) voorkeuren uitspreekt. Hiermee wordt het “gemiddelde” publiek beïnvloed. Echter, de meer geavanceerde wijnliefhebber wil dit over het algemeen toch wel zelf vaststellen. Zeker indien zij een relevante wijncursus hebben gevolgd. Dit leidt tot een kritischer houding. 
Wat wij de afgelopen jaren hebben gezien zijn wijnkenners / vinologen die niet meer onafhankelijk zijn. Economische principes zijn hier de drijfveer. Iedereen begrijpt dat er geld verdiend moet worden, maar er worden dan wijnen gepropagandeerd, waar wij heel veel twijfels bij hebben. 

Blinde degustatie is en blijft een mooi principe. De grote gemene deler leidt er toe dat de beste wijnen boven komen drijven. Bij toeval hebben een groep wijnkenners een wijn van ons geproefd, waarvan werd gezegd dat deze uit Frankrijk (Bourgondië) kwam en de prijs werd gesteld op rond 40,- Euro. Toen werd er aangegeven dat de wijn uit Duitsland kwam. De wijnkenners gaven aan dat deze dan nog ongeveer 25,- mocht kosten. Vervolgens werd er aangegeven dat het een Duitse Spätburgunder betrof met een prijs van rond 10,-. De verbazing was enorm! Dit geeft wel aan dat de “beleving” en de prijs van de wijn, niet per se parallel hoeven te lopen. Er wordt door het publiek, en daar ontlenen wij toch ons bestaansrecht aan, veelal geselecteerd op een naam, aanduiding en zelfs een briljant etiket. Zoals wij weten worden voor dit soort zaken vaak een veel te hoge prijs betaald die niet inherent is aan de kwaliteit. Wij vinden juist de meest optimale prijs-kwaliteitsverhouding belangrijk. 

Enfin, wij verkopen uitsluitend Duitse wijnen en zijn dus erg gespecialiseerd. Niet het meest makkelijke segment, maar wel heel onderscheidenlijk en overzichtelijk. Dit heeft een aantal voordelen, maar ook een aantal nadelen. Wij drinken voor het grootste gedeelte onze eigen wijnen en dus ga je de nodige “referentie” (t.o.v. de rest van de wereld) missen. En als wij heel eerlijk zijn “dringen” wijn eigenlijk ook wij onze klanten wijnen op met de bekende argumenten. Voor de volledigheid doen wij dit wel vanuit een degelijke vorm van overtuiging van de producten die wij verkopen. Ondanks dat wij het promoten van de Duitse wijn belangrijker vinden dan de winst, liggen er natuurlijk wel economische principes aan ten grondslag. Is dit overdreven eerlijk? Nee, hoogstens realistisch. Overigens verkopen wij de meeste wijnen via de webshop en de meeste klanten doen het dan met onze omschrijving. Echter, wij geven er de voorkeur aan dat men eerst komt proeven om een eigen mening te vormen als het gaat om kwaliteit en (persoonlijke) smaak. Immers, dat is toch de norm! 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten